Burrkäwers
Ick kreg mit ’n Mal so ’n Jieper tau fantesieren un tau riemen, un schrew allerhand Kram, un wenn ’ck dat vörläsen ded, denn lachten de Lüd...
...un dat hett mi kettelt, un ick schrew ümmer mihr, un dunn würd ’t ein Bauk, un ick hew mi dacht: Na, denn man tau!
Dat meent de Mekelnbörger Rudolf Tarnow (1867 – 1933) över sien Motiven, Texten to schrieven. He weer in’n Militärdeenst un dorna Inspekter in en Anstalt för Nervenkranken. In de velen Gedichten un Geschichten nimmt he de groten un lütten „Macken“ vun de Minschen in’t Viseer.
Wi lehrt sien bekanntesten Figuren kennen: Köster Klickermann un sien „Schaulpatron“, de sik mit den scheven Globus afmaracht un ok „De soeben Sinnen“, de de Schöler Korl Beggerow den Lehrer anbeedt. Un mit vun de Partie sünd Fru Supperdent un Friedrich Franz, kort: dat ganze Mekelnbörger Leven in’t verleden Johrhunnert, School un Kark, de Volkswitz. Allens in en Platt mit veel Farv un fein riemelt, vergnööglich un hööglich. Man amüseert sik över de „dösigen“ Figuren un nimmt den patriootschen Toon so hen.
"In't Johr Tweidusend. Burrkäwers aus nachgelassenen Papieren. Mecklenburgische Schwankgedichte auf Plattdeutsch"
Rostock: Hinstorff o. J. 7,60 €