Dat Stunnenglas
En Dörpsgeschicht, de an’t Enn vun’n 19. Johrhunnert speelt, Möhl, Smeed, Buernhoff – Minschen mit ehr Schicksalen, wunnerbor utmaalt un beschreven.
„Wenn uns Tiet dorher is, Klaas - “ see Jan Karp, „denn dreiht en anner Hand uns Levensglas üm, un en jungen Minschen beert, as wenn he noch hooch baven op’n Barg steiht. He weet noch nix vun de Deepde ünner em, he süht noch nich, wo links un rechts vun em de Minschen verswinnt …“
Dat is en Zitat ut de Merrn vun düt Book. Hans Henning Holm (1908-1977) hett een vun de wenigen plattdüütschen langen Vertellen schreven. In dat Johr 1952 keem he na den domaligen NWDR un harr denn vun 1960 bet 1973 dat Leid vun de Nedderdüütsche Afdelen bi den NDR, weer ok för „Hör mal ‘n beten to“ tostännig. Bekannt is he as Höörspeel un Theaterstückenschriever.
Dat Leven un ok de Dood, dorför steiht dat Stunnenglas. En Book, dat ok vundaag noch dat Lesen weert is
Hamburg: Verlag der Fehrs-Gilde 1957. 208 S., nochmal opleggt 1974.
Dat Book is nich mehr op den Markt, man licht över’t Nett to kriegen.