De Fahrt na ’t Witte Aland
Berend de Vries (1883-1959) kümmt ut en Kapitänsfamilie ut Emden un is bi de Seekabel-Telegrafie togang, ehr dat he blots noch as Schrieversmann arbeidt.
He wiest in sien hoochdüütschen un nedderdüütschen Gedichten un Balladen, Vertellen un Geschichten: de See, de is sien grote Thema.
„De Fahrt na ’t Witte Aland“ versammelt acht Vertellen in oostfreesch Platt, all speelt se in’t Milieu vun Fischerslüüd un Buern – un se spegelt dat harte Leven, de ruge See un wiest, woans de Minschen mit ehr leevt. In de Titelgeschicht fohrt de Fischer Jan Hugen mit 3000 Seelen an Bord na de Seeleninsel. Dat is dicht un deep vertellt, un bet vundaag lohnt sik dat Lesen.
Ja, dar liggt dat Witte Aland, de Seeleninsel, de man eenmal in’t Jahr upduukt ut de See. Still un fierlich liggt dat Eiland unner de Steernschien. Hooch un gries liggen dar de Dünen, dar waßt geen Helm un geen Gras, dar hett geen Vögel sien Nüst.
Hamburg: Verl. der Fehrs-Gilde 1958. 72 S.
In‘t Nett un antiquarisch to kriegen