Windsinfonie
Över Minschen wull he nich mehr schrieven, he meen, dat weren denn ümmer de glieken Geschichten, över dat, wat Minschen mitenanner vörhebbt. En Text ahn Minschen sweev em vör, de veer Elementen Luft, Water, Eer un Füer in veer Kapiteln, de „Windsinfonie“.
Twee Johr na den Dood vun Johann Dietrich Bellmann (1930 – 2006) keem düt Book mit twee CDs dorbi op den Markt.
De Wind as Person hüüst dörch de Geschicht, wi beleevt em in sien Huus, wo de Blääd in de Slaapkamer ruschelt un de Müüs rümflitzt. Eenmal kümmt en Minsch un kiekt rin, man mit düt „hoochstaakig Volk mit Armflunken ohn Feddern un Kürbiskopp op Stummelhals“ will he nix to doon hebben, denn noch lever mit de Veer-beenten. He maakt sik op en Reis dörch de Welt, weiht över Water un Land, argert sik över de Tweebeenten un ehr kantig Buwarken. He speelt mit Waterdeern un Sanddeern, man de Füerdeern is de, de em wedder na ’t Huus hendrifft. Un liekers dach he an ’t Enn an de Reis, de he noch mal maken wull – „mit apen Ogen un nich blots so överhin – bet he Spraak dorför harr un nich blots de ümmer al mitbröchten Wöör“. En wunnerbore Stück Prosa vun en groten plattdüütschen Verteller. Dat schall man wiederhen düchtig in de Welt rinweihn.
Mit e. Nachw. v. Jochen Müller-Roselius. Inkl. Hörbuch (2 CDs), gelesen v. Holger Janssen. (Plaggenhauer 2008. 101 S., To kriegen bi den Online-Bookhannel Plattschapp för 19,90 €)
zurück zur Übersicht