Weg un Ümweg – Geschichten ut uns Tiet
Hinrich Kruse (1916-1994) is een vun de ganz wichdigen Vertellers; in de plattdüütsch Literatur na 1945 speelt he en bedüden Rull. He gellt as Pioneer vun dat plattdüütsche Höörspeel un he hett ok wunnerbore Lyrik schreven.
Sien Kortgeschichten sind deepsinnig un vull passlich Biller, un jüst dorüm warrt he männichmal ok de "Hemingway" vun de plattdüütsche Literatur nöömt. He kann den groten Amerikaner driest dat Water langen.
In düt Book sünd Geschichten vun Minschen, de ut de Spoor lopen sünd, wegen den Krieg oder ok wegen annerswat. Dat egen Beleven as Suldat stickt dor mit binnen, un dat hett den Dörpsschoolmeister ut den Kreis Sebarg nienich loslaten. „De Sünn stunn al deep, do gungen wi vun Frascati den Barg langop …“
Dat gifft ümmer en Weg in Kruses Geschichten, ok wenn düsse Weg meist en Ümweg is un sik oftins blots in'n Kopp vun de Minschen aflopen lett. Minschen in en swore Tiet, un doch kunnen se uns ok vundaag noch bemöten. Ut de 50er Johren sünd düsse Texten, man se gellt noch bet nu hen. Gifft nich soveel plattdüütsche Böker, vun de een dat seggen kann. Düt hier is ut de Tiet un liekers in de Tiet – negenteihn Geschichten över Italien, Russland, de Johren dorna, dat Dörp ... egens blots Geschichten över Minschen. Man dat is al veel – un dat is gode plattdüütsche Literatur, de dat Lesen lohnt.
Schuster 1979, 2. Aufl., 116 S., 5,80 €
zurück zur Übersicht